Philosophy

What is philosophy?

The structure of beliefs where we function. A map that help you navigate in this pointless world full of losses, fears, regrets and remorse. There are factors and outcomes.

શું કરવું 

સંયમ 

પરિશ્રમ 

અનુશાસન 

સમતા 

પ્રતિજ્ઞા-પાલન 

દ્રઢનિશ્ચય 

એકાગ્રતા 

ધ્યાન 

શું ન કરવું ?

મનનું માનવું 

વિલાસ ભોગ 

પોતાનું ના હોય એ પડાવી લેવું 

ડરવું, ડરાવવું 

લલચાવવું 

જાણી જોઈને દુઃખ પહોંચાડવું  

People

Where are the people who listen?

Listen to understand, listen to help.

Not to talk, or to judge,

Listen to connect, listen like a friend.

Where are the people who used to help?

Help without expectation, Help without condescending,

Help when they can say no, Serve with a smile.

Help the weak, help to lift.

Where are the people who worked honestly?

Work with purpose, Work for a dream,

Not obsessed with work, but make work a way,

Work with discipline, dedication, and dependability. 

Where are the people who built their character?

With Principles and values, with wisdom and foresight,

The character of value, Character of integrity,

The character of ethics, Character of foresight.

Why am I finding them, Why can't I be one?

To encourage positivity and trust,

To bring the best out of the people,

Inspire others by being inspired with a kinder world!

Basera

Ek ladki, jo mujhko, mujhse bhi zyaadaa samajti hai!

Vaise to vo meri harek baat dilse Samajti hai!

Isiliye to, Meri bhi usi se hi Jamti hai!

Tabhi to, yeh zindagi itni khubsurat katri hai!

Magar, But, Kintu, parantu, Vo jaanti hai fir bhi anjaan banti hai,

Ki Mera Pyar agar alfazon me dhundhoge to thoda kamti hai,

Agar Instagram ki feed me dhundhoge to Farzi hai,

Aur agar Hindi Filmo se sikhoge, to to bilkul hi fail hai.

Dear, Mera Pyar kuchh nahi, Bas Pagalpanti hai,

Besure un Gaano ke bich bhuli hi vo Pankti hai.

Ya, Kisi duur gaon me pyaas buzhane ki vo danki hai,

Kabhi yeh sakti hai, to kabhi yeh Bhakti hai.

Tumhe lagta hoga, ki apni yaari gale ki Ghanti hai,

Chahe kahi bhi jao, kuchh bhi karo, hamesha bajti hai,

Ki har koshish kar do kaatne ki, par yeh dor hamesha khichti hai,

Aur kuchh kar jane par bhi, kuchh Dheeme hi chalti hai.

Par Samjo,

Yeh tamaashein hai, kai kirdar tumpar fenkti hai,

Kabhi Beta, kabhi Pati, kabhi bhai to kabhi dosti hai,

Yeh kirdaarein hamko balance karti hai,

Kabhi hame Fauji to Kabhi hame Senti karti hai,

To kabhi kabhi unhe hi bhulati hai 

jahaan sabse achhi jamti hai! 

Shikayaten hona Jaayaz hai, na tumhari koi galti hai,

Hum hi Gum the kahi Khud ke khwabon me,

Par yeh tum bhi janti ho ki khwab bhi to Jaayaz the, Jaise Shikayaten Jaayaz hai,

Par jaise Khwab bataye nahi jaate bazaaro mein, 

Shikayaten bhi apne bich rahe to achha hai,

Dhundho kisidin Ishq ko Khudhke Andar,

Fulon ke in baagaano me kaha vo Gulaab hai?

Aur jab pyaas lagi to Is Registaan me kahaan vo Talaab hai?

Jab chalte ho zindagi ke path par, to kahaan vo Sukun ki Chhanv hai?

Zanko Dilki roshni me, Kahaan vo jalta chiraag hai?

Kabhi socho ke is ped pe Kahaan hai tumhara in basera,

Tab tum samjogi, ki tu hai meri aur mai tera!

Fearlessly

Sheer disrespect to your open eyes...

Searching for Invisible and camouflage...

Observing closely just for deceptions...

Every experience is just for dear diary's eyes,

All the Crazy dreams and hallucinations!

But,

Sun is rising, wake up, Open your eyes,

Shed all your doubts of the deception,

Let things flow like stream of thoughts... 

From Hazy Disturbed waters (doubts), A clear stream will emerge (clarity),

Reach out to all the crazy dreams and Fantasies!

Fearlessly!

Priceless

In the gothic structure, in its premise

Numerous artifacts, there lies

Most of them, broken & shapeless,

There is a price for being timeless.

Slowly you stalk, 'cause you need to observe,

Only then you would see how antiques serve,

Now they get extinct and go useless,

There is a price for being timeless

Narrating memoirs, silent and loud,

Smell is how they communicate, humbly proud,

Passerby is deaf for the explanations are Voiceless

But there is always a price for being timeless.

Was that my heart or museum i was talking about,

Well, nevertheless, who cares when you didn't hold,

Someday, after a long time, you would be ageless,

You may visit my heart, and find yourself priceless

Conversations

Characteristics of the great conversation:

1. Authentic

2. Knowledgeable

3. Witty, humourous

4. Contextual

Flow:

1. Curiosity

2. Introduction

3. Beliefs, stories, experience, content, knowledge, achievements

4. Trust generation, respect generation, like generation for cooperation. 

5. Negotiations and transaction.

6. Closure, further network, involvements, delivery of quality

7. Follow up calls

Components:

Listen and understand 

1. Stories- suspense and empathy

2. Humour - endorphines

3. Surprise

4. Tips and Hacks

5. Smile before disagreeing and explain why. Be very genuine.

6. Before disagreeing explain to them what they told you in your own words. 

Deep meditation precedes good conversation.
Clarity is not enough. Contextual understanding adds flavour to words.

Honesty of your heart and soul is to be translated into the language of human beings. 

Higher than mere words of tongue or pen.
Expression of heart, mind, and intentions.
Emotions are gracefully positive,
The mind is not burdened with expectations,
A smile conveys much more than mere empty words,
When you never fear misunderstanding and misinterpretation and misrepresentation.
Beneath each expression lies a deep bond of trust and security.
On the edges of expression lies the intellectual feelings.
Where expressions are about thoughts, and not of impulsive throws of anger, reaction, and regrets.
When each interaction of words builds up a pyramid of solid support,
And we leave a legacy of stability and security.

પ્રફુલચંદ્ર રાવલનો પુત્રી ચિ. નિવેદિતાને પ્રથમ પત્ર

ૐ કલીમ નમઃ

ચિ. નિવેદિતા,

       લગ્ન પછીનો તરો પ્રથમ પત્ર મળ્યો. વાંચીને ખૂબ આનંદ થયો. તમો સુખરૂપ ભરૂચ પહોંચી ગયાના સમાચાર વાંચી ચિંતા ઓછી થઈ.

       જ્યારે તું દામ્પત્ય જીવન ની કેડીએ યાત્રાનો શુભારંભ કરે છે ત્યારે, આચરણ માં મૂકવાની અપેક્ષા સાથે કેટલીક શિખામણો આપવાનુ મન થાય છે.

       સુખી દામ્પત્ય જીવન ની ઇમારત, સ્નેહ, સ્વાર્પણ, સહનશીલતા અને શ્રદ્ધા ના ચાર સ્તંભ ઉપર ઊભી હોય છે. જ્યારે આ ચાર માંથી એકાદ સ્તંભ પણ ધરાશાયી થાય છે, ત્યારે દંપત્ય જીવન ની ઇમારત  જોખમાય છે.

       આપણે કોઈની પાસે સ્નેહ, વાત્સલ્ય અને સ્વમાન ની અપેક્ષા ત્યારેજ રાખી શકીએ જ્યારે આપણે સામેની વ્યક્તિ ને સ્નેહ, વાત્સલ્ય, સન્માન આપીએ. આપણી મરજી મુજબ સામેનો વ્યક્તિ વર્તે એવું આપણે ઇચ્છીએ છીએ, આપણને એ ગમે પણ છે, અને જ્યારે એમ થતું નથી ત્યારે મન દુઃખ થાય છે. પરંતુ સામેની વ્યક્તિને ગમે તેવું આપણું વર્તન હોય તોજ આપણે સામેના વ્યક્તિ પાસેથી એવી અપેક્ષા રાખી શકીએ.

કોઈ વખત આપણને ક્યાંક અન્યાય થતો હોય એવું લાગે. એવા સમયે આપણે ક્રોધ કે જીદ કરવાને બદલે, શાંત ચિત્તે ચિંતન કરીયે, કે અન્યાય શાથી થયો? તો આપણને જરૂર સમજાય કે આપણાં થી શું ભૂલ થઈ જેના પરિણામે આપણને  અન્યાય સહન કરવો પડ્યો. ઘણી વખત આપણે સાચા હોઈએ તો પણ આપણે સહન કરવુ પડે. આવા સમયે જો આપણે માત્ર આપણાજ સત્ય નો દુરાગ્રહ રાખીયે, અને ક્રોધ કે જીદ કરીયે, તો એનાથી આપણું માન ઘટે છે અને વૈમનસ્ય વધે છે. અને એક વખત મનભેદ થાય અને તિરાડ પડે છે જે ઉત્તરોઉત્તર વધતી જાય છે. આપણું સત્ય બીજાને ના પણ ગમતું હોય. એનો અર્થ એ નહી કે આપણું સત્ય પુરવાર કરવા ક્રોધ કે જીદનો આશ્રય લઈએ.

એના બદલે જો આપણે થોડા ઉદાર થઈને નિભાવી લઈએ એ આવકાર્ય છે.

તું કહેતી હતી કે ઊંઝામાં બધાએ લાલ બંગલૉ ભુલાવવા માટેના પ્રયત્ન કરેલા. આવા સદભાવના નો પ્રતિભાવ પણ આપણે અનુકૂળ જ આપવાનો હોય. શ્રી શોભનાબેન દેવેન્દ્રભાઈ જેવા માયાળુ સાસુ સસરા મળ્યા છે એ તારું સૌભાગ્ય ગણજે. બંને માંથી કોઈ પણ ને મનદુઃખ થાય એવું વર્તન કરીશ નહીં. તું તો વિશાળ કુટુંબમાંજ ઉછરી છે. એથી તારા સ્વભાવ માં સંકુચિતતા કે સ્વકેન્દ્રપણું છેજ નહીં.

તને આપણા પરિવારની વહુઓ ના દુર્વ્યવહાર નો અનુભવ તો છેજ. એમના આવા કટુ અનુભવ થી તું એટલો તો બોધ પાઠ જરૂર થી લેજે કે સાસુ સસરા નણંદ જેઠાણી ને દુભાવીને સુખી સંસાર બનાવી શકાતો નથી. કદાચ ક્ષણિક સુખ પ્રાપ્તિ થાય, પણ લાંબા ગાળે એ દુઃખદાયી નીવડે છે. એના વિરુદ્ધ પૂર્ણિમા અને સુલેખા નો દાખલો યાદ કરજે કે એમને સ્વતંત્ર  જીવન જીવવા ની તક મળવા છતાં, સાસુ સસરા ને અળગા રાખ્યા નથી. દરેક માં-બાપ ઇચ્છતા હોય છે કે વૃદ્ધાવસ્થા માં પુત્ર-પુત્રવધુ તેમની સેવા ચાકરી નિજધર્મ માનીને કરે અને એ આવી અપેક્ષા રાખે એમાં કઈ ખોટું પણ નથી.

ચિ. દેવદત્ત જેવા પ્રેમાળ પતિ ના સહચર નું તને સૌભાગ્ય સાંપડ્યું છે. એ પણ ઈશ્વર ની કૃપા જ સમજજે. અને એમની ઈચ્છા ને સર્વોપરી રાખજે અને તારું સમગ્ર વ્યક્તિત્વ, માન, અભિમાન, જેમ દૂધ માં સાગર ઓગળી જાય એમ ઓગળી દેજે. આથી જીવન માં મીઠાશ ફેલાશે. એમને પોતાની પસંદ ઉપર અફસોસ થાય એવુ કોઈ વર્તન કરીશ નહીં.

આપણાથી કાઈ ભૂલ થઇ હોય અને એનું ભાન થાય તો તે નિઃસંકોચ સ્વીકારી લેવી જોઈએ. માત્ર અપડે જ સાચા હોઈએ એવો દુરાગ્રહ રાખવો જોઈએ નહીં.

તે પત્ર માં છેલ્લે માફી છે એથી ખૂબ દુઃખ થયું. માફી તો પારકા ની માંગવાની હોય. અંતર ના માણસો એ માફી મંગવાની હોય જ નહીં. તારાથી કોઈ એવું અઘટિત થયું જ નથી કે જેની માફી માંગવી પડે. માટે હવે એવું કદી લખીશ નહીં.

તારી ઘેરહજરી સાલે તો છે જ. તારા વગર ઘર સુનું સુનું લાગે છે પણ ત્યાં તું સુખી છે એજ અમારા માટે ઘણું છે.

પત્ર ના અંતે, તું અને ચિ. દેવદત્ત દીર્ઘ, સુખી અને સફળ દામ્પત્ય જીવન ભોગવો અને જગત જનની જગદંબા તમને ખૂબ સુખ સમૃદ્ધિ આપે એવી પ્રાર્થના.

પત્ર લખજે.

લી.

પપ્પા-કિલા ના કોટી કોટી શુભાષીશ.

૨૪-૦૭-૧૯૮૯